maandag 24 mei 2010

De anatomie van zinken

Dit is het eerste artikel over lopen en lopen in Tai Chi. Nu gaan we kijken wat er gebeurd als je loopt. Hoe loop je? Wat gebeurd er precies als je je ene been voor het andere zet. Begrip van de mechanica is van belang om te begrijpen waarom Tai Chi lopen net even anders is dan je gewone wandelingetje naar de supermarkt. Getracht zal worden je niet met wiskunde en formules te belasten. Dus het blijft simpel en eenvoudig. Waar nodig staan links naar artikelen die dieper op de materie ingaan.



Lopen is erg complex. Niet alleen je benen, maar ook je heupen, ruggengraat, schouders, hoofd en armen doen mee. Alles werkt gelijktijdig samen om het evenwicht te bewaren en te zorgen dat je vooruit komt in plaats van om te vallen. De zwaartekracht oefent continu een naar beneden trekkende kracht op je uit. Op de een of andere manier zul je een tegengestelde kracht moeten uitoefenen om sowieso niet te vallen.

Het centrum van je massa bevind zich ongeveer tussen de heupen en ongeveer in het midden van je buik (dantien). Als je in rust staat trekt de zwaartekracht je naar beneden en je voeten geven voldoende tegendruk: Je blijft staan. Zodra je beweegt (een arm, je been, je romp) verplaatst dit centrum van massa zich en bevind zich niet meer recht boven de het centrum van de zwaartekracht. Het gevolg hiervan is: Je wordt naar beneden getrokken. Met andere woorden: Je begint te vallen.

Lees nu eerst "de anatomy of walking". Deze pagina geeft visueel een goed beeld van de afzonderlijke onderdelen van het lopen.

Bij het tweede plaatje kun je lezen: 'Als het lichaamsgewicht verplaatst wordt naar de voorste voet, buigt de knie om de schok op te vangen'. Dit is gedeeltelijk waar. Natuurlijk is het handig om schokken op te vangen. Je hoofd en je rug worden dan veel minder zwaar belast.
Bij het derde plaatje staat: 'Als de persoon verder naar voren beweegt, strekt de knie zich en het hele lichaam wordt opgetild tot zijn hoogste punt'.


Dus: Je begint te vallen, de knie buigt en strekt zich daarna om het lichaam op te tillen.
Nu is het heel eenvoudige mechanica om in te zien dat als je begint te vallen je zwaartepunt naar beneden gaat. Het komt lager te liggen dan de voorafgaande situatie. Tenzij je iets doet om lager uit te komen dan dit nieuwe zwaartepunt, zul je vallen als een baksteen. Dat is de reden waarom de knie zich buigt. Hij moet onder het massa-middelpunt van je lichaam komen. Alle krachten (lees: spieren) boven je lichaams-zwaartepunt zijn interne krachten. Je kunt je niet aan je haren omhoogtrekken. Ook zwaaien met de armen helpt niet.

Onthoudt dit! Dit is ontzettend belangrijk voor je Tai Chi. Alle krachten boven je zwaartepunt zijn, mechanisch gezien, interne krachten. Deze krachten helpen je dus niet om je overeind te houden.

Het voelt tegennatuurlijk om te constateren dat je spieren zich samentrekken en op die manier je val versnellen. En toch is dit een functie van spieren: Ze trekken zich samen om een kracht uit te oefenen. Hierdoor geven ze op dat moment geen tegendruk meer: Je zakt en valt nog verder! Maar alleen op deze manier kun je onder je zwaartepunt komen. Er is geen andere manier. Zinken is de enige methode om het evenwicht te behouden.

Je doet dit dagelijks bij het lopen. Je zinkt voordat je jezelf omhoog 'werpt' en je been naar voren 'slingert'.

Lees ook: 'Ring around a Rosie' over de zwaartekracht die ons naar het middelpunt van de aarde trekt.

Het volgende artikel zal gaan over Tai Chi lopen (Tai Chi Walking). Want: We hebben nu geconstateerd dat je bij normaal lopen eigenlijk 'voorover valt' voordat je het evenwicht hervind. In Tai Chi is dit een zeer ongewenste situatie: Er is op één of ander zeker moment geen evenwicht! Je valt! Je bent uit balans!